سوزِ سرد کنارِ هرمِ بخاری،اولایِ زمستان با نوازشِ دست هایِ لطیفِ قهرمانِ خوشبینِ آینده یِ یار زیبایَش و شیرینیِ نوایِ نفس هایِ زاده یِ مدت ها جان به درد سپردن،خالص می رسد به گوش هایِ شیفته یِ صدایِ شروعِ روییدنِ رو به رشدِ قامتِ یار زیبارویَش در باغچه ای تک،ساخته یِ عشق که با چشمانِ مستِ پاکِ نگاهِ آرامبخشِش،پلک ها می زند و بویِ آشِ گوجه فرنگی،انگار از لرزشِ لَب هایَش می خواهد و نگرانی که در موجِ نفس هایِ بی تکرارِ بانویِ زیبایَش فریادها می زند تا به هر حالت برسد بدرخشد در هیاهویِ
برای ادامه کلیک کنید
درباره این سایت